Adana’bile silah tamircisi Abdulcabbar Evyapar, 10 yaşında şakirt adına başladığı meslekte 62 yıldır bozulan silahları baştan çalışır ayla getiriyor.

Eniştesinin yanı sıra 1960 yılında çırak namına mesleğe etap atan 72 yaşındaki Evyapar, ilkokulu 5’inci sınıfa kadar okudu. Mesleğe ağırbaşlılık vererek okulu bırakan Evyapar, kalfalığının arkası sıra 1980’da mahirane oldu.

Evyapar, ayrımsız yıl hala henüz çalışmaya bitmeme ettiği Seyhan ilçesindeki Büyüksaat civarındaki dükkanını açtı.

Meslekte 62 yılına vasıl Evyapar, 10 metrekare büyüklüğündeki dükkanında müşterilerine bakım sunmaya devam ediyor.

Ateşli gelişigüzel silahın namlusundan mekanizmasına, kundağına büyüklüğünde tüm tamirini eden Evyapar, torunu üzere bir otomobilin vites kolunu kullanarak yaptığı dolma tüfek ile oğlu amacıyla tamir ederek baştan hayata döndürdüğü yaklaşık 100 yıllık horozlu çifteye de gözü üzere bakıyor.

Evyapar, AA muhabirine, bir tane kırma, çifte, üst üste namlulu çiftenin vaktiyle revaçta olduğunu söyleyerek, “Bunların tamiratını, tırnağını, mekanizmasını, kundağını, iğnesini boyasını, rastgele şeyi öz elimle yapardım. Kundak münkesir tıpkı hafta içinde yapar gönderirim. Eskisini yapınca yenisini almaya lüzumlu olmadığı için elan ucuza mülk peki, elan hoşlarına giderdi.” diye niteleyerek konuştu.

Evyapar, eskiden artık yegâne pili, tekme gibi tüfeklerin tamiratını yaparken bunların yerini bundan sonra tabiatıyla av tüfeklerinin aldığını belirtti.

Yaptığı hisse senedi yardımıyla evinin geçimini sağladığını aktaran Evyapar, “Barut artık çıkalı bu tüfekler var. Barut daha çok, tüfek buluş edildi. Tüfekçilik layemut aynı iz. Geçmişi kaç çağ geriye dayanır. Tüfekçilik banko ölmez ve adamı doyurur.” dedi.

Evyapar, patika hayatı süresince yetiştirmeye çalıştığı üç çırağın birlikte mesleğin inceliklerini öğrenemediğini dile getirdi.

-“Çalıştığın antlaşma rızkı eli nimetli”

Yarım Yamalak asrı aşkın süredir işini önceki günkü heyecanla sürdürdüğünü tamlayan Evyapar, şöyle devam etti:

“Tüfek geldiği ant severek yapıyorum. Birlik filhakika olmazsa bu hareket yürümez, seçme husus gibi. Ben kendi gücümle nereye büyüklüğünde gidebilirsem bu mesleği bitmeme ettirmeyi düşünüyorum. Çırak, kalfa, mahirane olduktan bilahare benzeri şakirt yetiştiremedim. Ona haddinden fazla üzülüyorum. Bu patika ölmez. Çalıştığın ant rızkı artağan. İyi ateşçi var ama bütün çıraklıktan mülk yutmak istiyor. Daha kalfa olmadın, bire bir molekül olmadın derakap ustalık parası kabil mahiye istiyorlar. Şüphesiz olsun?”

Evyapar, cebe tamirciliğinde av tüfeği yapmaya ağırbaşlılık verdiğini, tabanca tamirini tercih etmediğini, ruhsatsız silahı üstelik dükkanına sokmadığını belirtti.

Tamirin beraberinde silah bile yapabildiğini anlatan Evyapar, 1980 yılında aynı otomobilin vites kolunu kullanarak yaptığı üstten yegâne gülle biber dolması tüfeği torununa, eline güzeşte 100 yılı geçkin etraflı menzilli horozlu çifteyi de onarım yazar oğluna dürü ettiğini sözlerine ekledi.