Kıbrıs Sulh Harekatı’nın yegâne şehit gazetecisinin eşyaları bağışlandı

Kıbrıs Sulh Harekatı sırasında Rumlar yoluyla hava edildikten bilahare vurularak şehit edilen Gazeteci Hiçlik Ağır’un kişisel eşyaları ailesi marifetiyle Sivas Martir Aileleri ve Gazileri Derneği Müzesine bağışlandı.

1974 yılında görevini vermek için Kıbrıs Barış Harekatı’na katılan Gazeteci Yokluk Yavuz, Rumlar yoluyla tutsak edildikten sonraları gözleri bağlanarak vuruldu. Tedavi altına alınan Çetin, 26 Ağustos 1974 tarihinde Adana Tıp Fakültesi Hastanesinde hayatını kaybetti. Kıbrıs Sulh Harekatı’nın biricik gazeteci şehidi namına bilinen Çetince’un memleketi Sivas’ın Hafik ilçesi Çınarlı köyünde şahsi eşyaları ailesi vasıtasıyla Sivas Şehit Aileleri ve Gazileri Derneği Müzesine bağışlandı. Sivas Şehit Aileleri ve Gazileri Derneği Başkanı Fatih Sarban, Çınarlı köyüne giderek eşyaları konfirmasyon aldı. Zor’un eşyaları cemiyet binasında mevcut müzede sergilenecek.

“Amacımız Gıyap Yavuz ve bilcümle şehitlerimizi unutturmamak “

Sivas Martir Aileleri ve Gazileri Derneği Başkanı Fatih Deveci, amaçlarının Kesat Ağır ve parçalanmamış şehitleri unutturmamak olduğunu söyleyerek, “Fıkdan Yavuz’un hatıralarının olduğu ve burada ailesi marifetiyle saklanan emanetleri olduğunu öğrendik. Derneğimiz vasıtasıyla kurulmuş olan şehitler müzemizde şehitlerimizin emanetlerini sergiliyoruz. Kıbrıs Barış Harekatı’ndaki yegâne ve ilk olan basın şehidimiz Yoksulluk Ağır’un emanetlerini alarak özlük derneğimizde sergilemek istedik. Çünkü müzemiz ve garnizon şehitliğinde mevcut müzemizde yaklaşık 151 tane şehidimizin emanetlerini sergilemekteyiz. Ihtiyaç Çetince’un emanetleri ile 152 şehidimizin emaneti olacak. Amacımız Kesat Güç ve hep şehitlerimizi unutturmamak. Bu memlekete karşılık ödemiş insanların hatıralarını yaşatmak amacıyla geldik ve şehidimizin ailesinden şehidimizin emanetlerini teslim aldık. Bu emanetleri bize güvenip veren ailemize bile teşekkürname ederim” dedi.

“Adem Çetince’un şehadetini nöbet tutarken radyodan duydum”

Gaybubet Ağır’un yeğeni Aydın Çetince, “1974’te ego Edirne’bile askerdim. Amcam Fıkdan Çetince’un şehadetini kat tutarken radyodan duydum. Aynı saat sonra astsubay gelerek ‘Seni çağırıyorlar’ dedi. Askeri araçla ben İstanbul’a gittim. İstanbul’dan Ankara’ya geçerek şehidimizi aldık. Şehidimizi bile alarak Sivas’a geldik ve defnettik. Amcam Ihtiyaç Ağır’un eşyaları tıpkısı bando giysi, tıpkısı paket sigara, yegâne tip, bir tane saati Şehit Aileleri ve Gaziler Derneğine verdik. Onların üstelik bu emaneti saklayacaklarından eminiz” diye konuştu.

“Döndüğünde yüzük oyunu takmayı düşünüyorlardı”

Işıklı Zor’un eşi Hatice Çetince ise, “Konuştuğu benzeri kız arkadaşı vardı, döndüğünde yüzük oyunu takmayı düşünüyorlardı. Amma olmadı maatteessüf, şahitlik haberi geldi. Tanıklık haberinin ardından konuştuğu kız arkadaşı üzüntüsünden intihar etti. O dönemlerde ben ve intihar fail kızın ablası hamileydik. Benim benzeri erkek evladım, onun ise ayrımsız kız evladı dünyaya geldi. Ego çocuğuma Fakirlik ismini verdim, ablası ise intihar fail kız kardeşinin ismini verdi. Sunma azından isimlerini yaşatabildik. Yokluk Zor şehit düştüğünde parçalanmamış karye halkının haberi reşit fakat tığ bilmiyorduk. Martir olduktan 15 çevrim sonra eşyaları geldi. Tığ bugüne büyüklüğünde gözümüz kadar sakladık. Deminden birlikte Martir Aileleri ve Gaziler Derneğine elimizle doğrulama ediyoruz. Orada değeri bilinir, temas ahit anılır, tığ dahi memnun oluruz” ifadelerini kullandı. – SİVAS

Share: